ωραπολώ

-έω, Α

(κατά τον Ησύχ.) (το απρμφ. ενεστ.) ὡραπολεῑν

«κατὰ τὴν εἰθισμένην ὥραν ἑκάστου ἔτους ἀναπολεῑν».

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὥρα + -πολῶ (< -πόλος < πέλω, -ομαι «περιφέρομαι»), πρβλ. ὀνειρο-πολῶ].